سینمای ایران و به‌تبع آن فرهنگ نیازمند یک انقلاب فرهنگی است، از همین رو باید معماری نوینی در این زمینه صورت گیرد که منطبق بر خواست مردم، واقعیت‌های اجتماعی و آرمان‌های جامعه باشد.
جبار آذین، منتقد و کارشناس سینما : سینمای کودک را این‌گو‌نه ارزیابی کرد: نا‌کارآمدی و ندانم کاری مسئولان و متولیانی که به جای خاستگاه فرهنگی از میان یون انتخاب شده‌اند و سینما را به سبک و سلیقه ی اداره می‌کنند و نمی‌توانند ت کارآمدی را برای آن تبیین کنند سینمای کودک را به بیراهه برده‌اند.
وی افزود: بسیاری از تولیدات سینمایی به دلیل آشفتگی مناسبات تولید، اکران و گسترش روزافزون افراد و جریان‌های ناسالم، مشکوک به پول‌های کثیف و باند‌های مافیا، پول‌شویی و . همچنین فیلم‌های سطحی، نازل و بازاری در میان مردم جایگاه مطلوب و مقبول ندارد، زیرا آنچه در این فیلم‌ها به تصویر کشیده میشود هیچ ارتباطی با فرهنگ، سلیقه، نیاز و زندگی واقعی مردم ندارد. بدیهی است که چنین سینمایی با چنان دستاورد‌هایی نمی‌تواند در جهت احیا، رشد و ارتقای سینمای کودک باشد. این سینما به‌دلیل غفلت مسئولان و جذب گروهی از فیلمسازان تجاری‌ساز به تولید فیلم‌های سودآور روی آورده است و هم اکنون به‌عنوان یک جریان سینمایی در کشور حیات ندارد و تنها در پی سودآوری است.
وی افزود: سینمای کودک که روزگاری به‌دلیل قدمت آن و حضور فعال داخلی و جهانی، صاحب اعتبار و آبرو بود در سال‌های اخیر صرفاً به ابزاری جهت خودنمایی، قدرت سالاری و رقابت‌های ی مسئولان تبدیل شده است. برای مثال بنیاد سینمایی فارابی که به‌عنوان بازوی اجرایی سازمان سینمایی باید یاور سینما باشد و همچنین حامی و هدایت‌گر سینمای کودک و نوجوان باشد با یک جشنواره سفارشی، فرمایشی این مراسم را بیشتر شبیه جشن‌های بالماسکه‌ای کرده است که هیچ کارکردی عینی ندارد.
این کارشناس رسانه متذکر شد: هرچند به همت چند سینماگر از جمله سیدجواد هاشمی چند فیلم برای کودکان و نوجوانان ساخته شده است و حتی برخی سازمان‌ها و ارگان‌ها جهت پر کردن جدول برنامه‌هایشان اقدام به تولید یک یا دو فیلم کودک می‌کنند، اما این همه به معنای وجود سینمای کودک و جریان فعال و پویای این سینما نیست، چون متأسفانه بیش از یک دهه است که قشر‌های کودک و نوجوان کشور از داشتن فیلم و سینمای خود محرومند و مسئولان و سینماگران با همسو سازی خود جهت توفیق در گیشه و ساختن فیلم‌های بازاری، توجه و نگاه خود را از این قشر‌ها بریده‌اند، در‌حالی‌که نوجوانان و کودکان آینده‌سازان کشورند و باید دنیا، افکار، خواسته‌ها و سلیقه‌ها‌ی آن‌ها در قالب فیلم‌هایی مناسب سن و سال آن‌ها بازگو کند. تمامی این کاستی‌ها و نبود‌ها باعث شده تا به‌رغم برخی از خبر‌سازی‌ها، جماعتی از متولیان سینمای کودک به بهانه مشارکت خارجی آثاری را روانه پرده کنند که هیچ جذابیتی برای مخاطبانش ندارد.
رونق سینمای کودک تنها با عزم ملی احیا میشود
وی درباره جایگاه و اهمیت نقش مدیران هم گفت: سینمای کودک و نوجوان به عزم و همت ملی، همکاری مدیران متخصص، فیلمسازان با سواد و با تجربه جهت احیا، اصلاح و بازسازی نیاز دارد؛ و هرگونه غفلت از توجه به این قشر و سینمای مطلوب آن‌ها منجر به انحراف فرهنگی، فرهنگ‌سوزی و دورشدن کودکان از باور‌ها، اعتقاد‌ات دینی، ملی و گرایش آن‌ها به فیلم و سریال‌های خارجی و برنامه‌های ماهواره‌ای میشود.
سینمای کودک و نوجوان به عزم و همت ملی، همکاری مدیران متخصص، فیلمسازان با سواد و با تجربه جهت احیا، اصلاح و بازسازی نیاز دارد؛ و هرگونه غفلت از توجه به این قشر و سینمای مطلوب آن‌ها منجر به انحراف فرهنگی، فرهنگ‌سوزی و دورشدن کودکان از باور‌ها، اعتقاد‌ات دینی، ملی و گرایش آن‌ها به فیلم و سریال‌های خارجی و برنامه‌های ماهواره‌ای میشود
این کارشناس سینما و تلویزیون درباره نقش و جایگاه سواد رسانه‌ای در سینمای کودک بیان کرد: در کنار سینما به‌عنوان یک ابزار کارآمد فرهنگی، رسانه‌ها جزء پیشتازان فرهنگی جامعه تلقی می‌شوند از همین رو در صورت مطلوب بودن اوضاع سینما و همچنین مساعد بودن شرایط فعال رسانه‌ای، این دو می‌توانند در مسیر فرهنگ‌سازی به بازشناسی و بازگویی خواسته‌ها و دیدگاه‌های مخاطبان فرهنگ سینما و از جمله کودکان و نوجوانان تبدیل شوند. اصحاب رسانه به ویژه منتقدان با نقد‌های کارشناسانه، هدفمند و انعکاس دیدگاه‌های مردمی در کنار انتقال مفاهیم و ارزش‌های اندک فیلم‌های متعلق به نسل‌های کودک و نوجوان به یاری سینما و مردم بشتابند، اما از آنجا که اوضاع فرهنگ، سینما و رسانه به رغم کوشش‌ها و قابلیت‌های جمعی از خردمندان این عرصه و فعالیت‌های سالم آن‌ها آشفته و نابسامان است، در همین راستا سینما و رسانه قادر به انجام وظایف رسانه‌ای و رسالت‌های فرهنگی خود نیستند. در همین زمینه اظهارنظر‌های غیر کارشناسانه و غیر تخصصی در برخی رسانه‌های مکتوب و فضای مجازی مزید بر علت شده تا واقعیت‌ها به درستی آسیب‌شناسی نشده و راهکار‌هایی برای حل مشکلات و معضلات سینما و به‌خصوص سینمای کودک و نوجوان به ظهور نرسد.
آذین تأکید کرد: برای دور شدن از فضای کنونی باید جامعه فرهنگ، هنر و رسانه به مردم و فرهنگشان نزدیک شده و با ترسیم و تصویر پیامد‌ها و عوارض سرمایه‌سالاری، زد‌و‌بند‌های ناپسند و روابط غیراصولی به بازگویی و بازشناسی بحران‌های این عرصه بپردازند و راه را برای ورود و فعالیت تمام کسانی که برای فرهنگ و اعتقاد‌های مردم و جامعه دل می‌سوزانند و خواستار پاسداری از ارزش‌ها، اشاعه و تعالی فرهنگ هستند هموار کنند.
وی در انتها تأکید کرد: سینمای ایران و به‌تبع آن فرهنگ، برای پاکسازی و سلامت نیازمند یک نوع انقلاب فرهنگی‌اند، البته بار‌ها از سوی مردم و مقامات درباره سلامت نبودن و کج‌روی بخش‌هایی از تولیدات فرهنگی گلایه شده و هشدار داده شده است. از همین رو فرهنگ هنر و سینمای کنونی به معماران و معماری نوین احتیاج دارد، معماری که منطبق بر خواست مردم، واقعیت‌های اجتماعی و آرمان‌های جامعه باشد و معمارانی که صاحب دانش، تخصص و تعهد بود و در کنار مردم و برای مردم برنامه‌های هنری، فرهنگی و سینمایی طراحی و اجرا کنند.
منبع : ایکنا
سینمای ,کودک ,سینما ,مردم ,آن‌ها ,فرهنگی ,سینمای کودک ,فرهنگی، فرهنگ‌سوزی ,دورشدن کودکان ,انحراف فرهنگی، ,آن‌ها منجر ,سینمای مطلوب آن‌ها ,انح منبع
درباره این سایت